Jednym z zadań  restytucji żubrów w Polsce i Europie jest tworzenie półnaturalnych zagród hodowlanych, gdzie żubry pod stałą kontrolą w warunkach zbliżonych do naturalnych, na ograniczonym terenie,  będą mogły się dalej rozmnażać tworząc liczne oddzielne stada [1]. Nie jest to nowa forma hodowli żubrów, kilka takich zagród powstało w okresie powojennym na terenie Polski, najstarsza zagroda, w której żyją żubry istnieje już od 1865 roku w Pszczynie [2]. Mimo tej długiej tradycji hodowlanej w tej części Europy z powodu potrzeby i chęci tworzenia nowych zagród rośnie zapotrzebowanie na wyniki badań wskazujące w jakim kierunku powinny rozwijać się zagrody, jakie stawiać wymagania hodowcom, jakie warunki należy spełnić, aby zwierzęta mogły się dobrze w nich czuć i prawidłowo rozwijać. To tylko niektóre i ogólne pytania czekające na znalezienie odpowiedzi, szczegółów jest znacznie więcej. Naprzeciw tym niewiadomym chociaż po części próbuje wyjść zagroda hodowlana w Sycowicach, której głównym celem jest prowadzenie badań w zakresie relacji żubr środowisko. Przedsięwzięcie to jest realizowane wspólnie przez Instytut Ekologii Stosowanej w Skórzynie oraz Stowarzyszenie Miłośników Żubrów.  Życie tych zwierząt, ich ogólny dobrostan, kondycja, odchów potomstwa zależą od warunków środowiskowych, w których przychodzi im żyć. Do najważniejszych z nich można zaliczyć produktywność środowiska, od której zależy swobodny dostęp do naturalnej nieograniczonej bazy pokarmowej na przestrzeni całego roku. Zapewnienie zwierzętom takich warunków sprawia, że jak pokazują roczne wyniki prowadzonych badań w Sycowicach, zwierzęta potrafią bardzo szybko się zaaklimatyzować w nowych warunkach i osiągnąć bardzo dobry poziom rozwoju fizycznego, nie wyrządzając przy tym zbyt wielkich szkód w środowisku ich życia.